'' කෙනෙකු නිවැරදි කිරීමට නම් ඔවුන්ව නින්දාවට පත්කල යුතුම නැහැ.''

 මහලු මිනිසෙකුට තරුණයෙකු හමු වී මෙසේ අසයි:

"ඔයාට මාව මතක ද?"

 වයසක මිනිසා පැවසුයේ නැත යන්නයි . එවිට තරුණයා තමාගේ ශිෂ්‍යයෙක් බව පැවසුවේය.

ගුරුවරයා අසා සිටියේ

"ඔබ මොනවද කරන්නේ,?"යන්නයි

තරුණයා මෙසේ පිළිතුරු දෙයි.

"මම ගුරුවරයෙක් වුණා."

"අහ්, මම වගේ කොච්චර හොඳද?" මහලු මිනිසා පැවසුයේය.

"ඔව් හොදයි. ඇත්තෙන්ම මම ගුරුවරයෙක් වුණේ ඔබ හා සමාන වීමට ඔබ මාව පෙලඹවූ නිසයි. ”

කුතුහලයට පත් වූ මහල්ලා, ඔහු ගුරුවරයෙකු වීමට තීරණය කළේ කුමන වේලාවකදැයි තරුණයාගෙන් අසයි. එම තරුණයා ඔහුට පහත කතාව පැවසුයේය.

“දවසක්, මගේ මිත්‍රයෙක්, හොඳ අලුත් ඔරලෝසුවක් පාසලට ගෙන ආ අතර, මට එය අවශ්‍ය යැයි මම තීරණය කළා.

මම එය සොරකම් කළා, මම එය ඔහුගේ සාක්කුවෙන් ගත්තා.

ටික වේලාවකට පසු, ඔහුගේ ඔරලෝසුව නැති බව දුටු මගේ මිතුරා වහාම ඔබට ඒ ගැන පැමිණිලි කලා.

එවිට ඔබ පන්තිය අමතමින්, ‘අද පන්ති පැවැත්වීමේදී මෙම සිසුවාගේ ඔරලෝසුව සොරකම් කර ඇත. කවුරු හොරකම් කළත් කරුණාකර එය ආපසු දෙන්න. '

මම එයට ආශා කල නිසා  මම එය ආපසු දුන්නේ නැහැ.

එවිට ඔබ දොර වසාගෙන අප සැමට පැවසුවා නැගිට රවුමක් සාදන්න කියා.

ඔරලෝසුව හමු වන තුරු ඔබ අපේ සාක්කු එකින් එක සෙවීමට යමින් සිටියහ.

කෙසේ වෙතත්, ඔබ අපට ඇස් පියා ගන්න යැයි කීවේ ඔබ සියලු දෙනාගේම අත් ඔරලෝසුව සොයන නිසා .

ඉතින් අපි සියලු දෙනාම ඇස් වසාගෙන සිටියා.

අපි ඔබගේ උපදෙස් පරිදි අපි කටයුතු කළා.

ඔබ සාක්කුවෙන් සාක්කුවට ගිය අතර ඔබ මගේ සාක්කුව හරහා ගිය විට ඔරලෝසුව සොයාගෙන එය ගත්තා. ඔබ සැම දෙනාගේම සාක්කු සොයන අතර, එය අවසන් වූ පසු ඔබ කිව්වේ ‘ඇස් අරින්න’ කියාය. ඔරලෝසුව හම්බු වුණා .

 ඔරලෝසුව සොරකම් කළේ කවුරුන්දැයි ඔබ කිසි විටෙකත් කීවේ නැත. එදා ඔබ මගේ ගෞරවය සදහටම රැක ගත්තා. එය මගේ ජීවිතයේ වඩාත්ම නින්දිත දිනයයි.

නමුත් සොරෙකු, නපුරු පුද්ගලයෙක් නොවීමට මම තීරණය කළ දිනයද මෙයයි. ඔබ සදාචාරමය පාඩමක් කියා දීම සඳහා මට කිසි දෙයක් නොකියා හෝ බැණ වදින්නේවත් නැත.

මට ඔබේ පණිවිඩය පැහැදිලිව ලැබුණා.

ඔබට ස්තූතිවන්ත වන්නට, සැබෑ ගුරුවරයෙකු කුමක් කළ යුතු දැයි මට වැටහුනා.

ඔබට  දැන් මා  මතකද ගුරුතුමනි?

ගුරුවරයා පිළිතුරු දුන්නේ, ‘ඔව්, සොරා ගත් ඔරලෝසුව  මට මතකයි, මම සෑම කෙනෙකුගේම සාක්කුවේ එය සෙව්වා. 

මට ඔයාව මතක නැහැ, මොකද මමත් ඇස් දෙක පියාගෙන ඔඅරලෝසුව සෙව්වේ'

'' කෙනෙකු නිවැරදි කිරීමට නම් ඔවුන්ව නින්දාවට පත්කල යුතුම නැහැ.''

මේම කථාවේ වටිනාකම ඔබට හොදට දැනිය යුතුය. අපේ රටේ බොහෝ විට දිනපතා සිදුවන්නේද මිනිසුන් ගේ ආත්ම ගරුත්වය ගැන පවා නොසලකා . තම තමන්ගේ ප්‍රසිද්ධිය ගැන සිතිම පමණකි.

ඔබට ලැබි වරප්‍රසාද මත කිසිවෙකු අවමානයට අපහසුතාවයට් පත් කිරිමට ඔබට අයිතියක් නැත

හැකි හැම විටම කෙනෙකු නිවරදි කරන විට එය ප්‍රසිද්ධියේ නොකරන්න, පුද්ගලිකත්වයක් අපි හැමෝටම ඇත

මේ ලොව වෙසෙන සියළු දෙනාටම තම තමන්ට වෙනස් වු ආත්ම අභිමානයක් ඇත

හැකි හැම විටම ඔබගේ මෙන්ම අන් අයගේද පුද්ගලිකත්වය මෙන්ම, ආත්මගරුත්වය  ගැනද සලකා කටයුතු කිරිමට උත්සහ ගමු

උදාරි ජයතිලක